Jorismavo voelt net als een klein dorp: iedereen kent elkaar

Christine Pacilly | Docent Nederlands, mentor van de onderbouw, taalcoördinator en vertrouwenspersoon | Jorismavo

Van MBO-toerisme naar het klaslokaal
Mijn route naar het onderwijs was niet vanzelfsprekend. Na mijn opleiding mbo-toerisme wist ik dat ik iets met mensen wilde doen, maar de juiste richting vinden was een zoektocht. Mijn ouders werkten beiden in het onderwijs, eigenlijk wilde ik juist iets anders. Toch kwam ik via verschillende beroepstesten telkens weer bij het onderwijs uit en heb ik vervolgens tóch gekozen voor het docentschap. De keuze voor het vak Nederlands maakte ik later: de taal interesseerde mij en ik heb het ook altijd gevolgd op het mbo. Uiteindelijk ben ik in Nijmegen gesetteld, waar ik samen met mijn man en twee kinderen woon. Hier, op de Jorismavo, heb ik mijn plek gevonden. De kleinschaligheid en de hechte gemeenschap passen bij mij en zorgen ervoor dat ik iedere leerling echt kan zien.

Jorismavo: structuur en betrokkenheid
Wat Jorismavo bijzonder maakt, is de persoonlijke aandacht die geboden wordt voor leerlingen. We hebben vaak leerlingen waar ondersteuningsbehoefte nodig is. Structuur en voorspelbaarheid helpen hen om tot leren te komen. Daarnaast is er ruimte voor creativiteit in het lesgeven. Wij werken niet alleen met boeken, maar stimuleren leerlingen met opdrachten die hen uitdagen. Denk aan het maken van tijdschriften waarin ze hun fictiepersonages interviewen, of het ontwerpen van een flyer om een boek aan te prijzen. Zo brengen we taal tot leven en houden we het onderwijs boeiend. Mijn rol als taalcoördinator en vertrouwenspersoon zorgt ervoor dat ik naast het lesgeven ook kan bijdragen aan de bredere ontwikkeling van leerlingen en de school.

De grenzen van mijn taal vormen de grenzen van mijn wereld
De sfeer op de Jorismavo voelt als een klein dorp: iedereen kent elkaar. Dit geldt niet alleen voor de leerlingen, maar ook voor de collega’s. De deuren staan altijd open en we zijn gemakkelijk benaderbaar. Wat ik het meest waardeer, is de manier waarop we zowel leerlingen als collega’s accepteren zoals ze zijn. Dit zorgt voor een fijne werkomgeving waarin ik mij volledig op mijn plek voel. Een quote die voor mij het belang van taal en onderwijs samenvat, is die van Ludwig Wittgenstein: ‘De grenzen van mijn taal vormen de grenzen van mijn wereld.’ Precies waarom ik met zoveel plezier dit vak uitoefen.